Organizacja Armii Cesarstwa Niemieckiego
Organizacja armii współzależna od struktury wewnętrznej państwa, które stanowi federację czterech królestw (Prus, Bawarii, Saksonii i Wirtembergii oraz 21 mniejszych krajów o randze księstwa, palatynatów i wolnych miast. Najważniejszą role odgrywały Prusy poprzez Sztab Generalny, pomimo że każde z królestw posiadało własne siły zbrojne, których liczebność uzależniona była od liczby populacji danego kraju, sztab i ministra wojny. Prusy jako najliczniejszy kraj, a więc zapewniający 78% rekruta, odpowiadały za zaopatrzenie armii oraz jej strukturę organizacyjną.
Siły Zbrojne Cesarstwa Niemieckiego składają się z Armii Niemieckiej, Sił Lotniczych i Cesarskiej Marynarki Wojennej. Liczebność armii wynosi 820 000 żołnierzy rekrutowanych z pośród 82 milionów społeczeństwa. Na jej czele stoi Cesarz jako Najwyższy Dowódca. Organizacja oraz zarząd nad armia spoczywała na Sztabie Generalnym w skład którego wchodził cesarz, oficerowie sztabu generalnego, urzędnicy wojskowi, personel pomocniczy i jego ochrona.
Armia dzieli się na 25 Korpusów (19 pruskich, 3 bawarskie, 2 saskie i 1 wirtemberski). Każdy korpus składa się z 2 dywizji numerowanych kolejno. Łącznie 50 dywizji : 6 bawarskich, 2 Gwardii i 42 pozostałe. Mniejsze kraje dostarczają do poszczególnych dywizji mniejsze jednostki, jak pułki piechoty, jazdy czy baterie artylerii.
Rekrutacja do armii
Zdolnymi do służby są roczniki od 17 do 45 lat. W czasie pokoju obejmuje 5 kategorii, w czasie wojny tylko 3 z nich: osoby do 22 roku przeznaczone do służby liniowej, do 27 w rezerwie i pozostałe roczniki (Landwehrzy) do służby na zapleczu.
, www.logooff.net
SignIn
Rejestracja
