Go Bottom
  • Witaj Gość
RejestracjaRejestracja
« poprzedni następny »
Strony: [1] 2 3 ... 6

Autor Wątek: Muzeum Wojska  (Przeczytany 18251 razy)

28 Maj, 2022, godz.22:39:56

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Muzeum Wojska
MUZEUM WOJSKA
W KARLSRUHE

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.22:54:31
Odpowiedź #1

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Broń Biała
Miecz

Biała broń sieczna, charakteryzująca się prostą głownią, zwykle obosieczną z otwartą rękojeścią. W zależności od rodzaju, miecz trzymany był jedną ręką lub dwoma rękami. Do mieczy jednosiecznych zalicza się też japońską broń sieczną typu katana, z zakrzywioną jednosieczną głownią.
Miecz jest najstarszą historyczną bronią sieczną, oraz jedną z najostrzejszych broni średniowiecznych. Pierwsze miecze, wykonywane z brązu, powstawały już w epoce brązu, na terenie Chin i Egiptu. Z powodów technologicznych były wydłużone, wąskie i nadawały się głównie do pchnięć. Później miecze, wykonywane z żelaza, stały się powszechnie używaną bronią. Najdynamiczniejszy rozwój mieczy w Europie przypada na średniowiecze, kiedy stały się także symbolem stanu rycerskiego. Powstał kult miecza - z narzędzia stał się sacrum, wierność przysięgano na miecz. Bardzo często otrzymywał własne imię i noszono go przed władcami na znak władzy i sprawiedliwości. Był niezbędny przy ceremonii koronacji i pasowania na rycerza. W bitwach wieku XVI, miecz powoli przestał być użyteczny. Ostatni znaczący typ miecza to miecz dwuręczny. Został zastąpiony przez rapier i szablę.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.22:56:28
Odpowiedź #2

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Szabla

Długa sieczna broń biała. Wyróżnia się jednosieczną, wygiętą głownią. Klinga szabli może być w części sztychowej poszerzona, czyli mieć ukształtowane tzw. pióro, zaczynające się zazwyczaj wyraźnym uskokiem na tylcu głowni (tzw. młotkiem), rzadziej – poszerzające się płynnie, bez uskoku. W niektórych egzemplarzach tylec pióra może być ostrzony (mówimy wówczas o szabli z piórem dwusiecznym). Przeznaczona do zadawania cięć i sztychów (pchnięć).
Ślady broni siecznej o wygiętej głowni spotykane były już w starożytnej Persji, Egipcie, Asyrii, Chinach – czyli zasadniczo na obszarze Azji Środkowej. Można przypuszczać, że pierwowzory szabli powstały w Chinach, gdzie były odpowiednie warunki – wyspecjalizowani płatnerze i bogate rudy żelaza.
Szabla pojawiła się w Europie w średniowieczu, w czasie wędrówek ludów na początku V wieku. Jednak do powszechnego przyjęcia jej do uzbrojenia doszło stosunkowo późno (mimo przykładów jej skuteczności, np. bitwa pod Legnicą w 1241 roku, gdzie Mongołowie pokonali polskie rycerstwo), bo dopiero od XIV wieku na Węgrzech i Rusi Kijowskiej. Szabla zaczęła zastępować miecz dopiero od końca XV wieku. Była używana jako broń piechoty i kawalerii prawie do końca I poł. XX wieku. Później jedynie jako broń paradna.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.22:58:07
Odpowiedź #3

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Karabela

Lekka i często ozdobna szabla szlachty polskiej o otwartym jelcu i rękojeści ukształtowanej na wzór głowy orła, nie przeszkadzająca w walce. Doskonale sprawdzająca się w walce pieszej, stąd noszona często przy stroju codziennym, a zatem zwykle bogato zdobiona. Szabla była charakterystyczna dla sarmatyzmu - polskiej kultury artystycznej II połowy XVII i XVIII wieku. Broń wywodziła się z Turcji jednak w wyniku wielowiekowego użytkowania przez szlachtę polską uzyskała lokalny charakter. Polskie karabele należały do najlepiej wyważonych egzemplarzy broni białej. Otwarta rękojeść karabeli umożliwiała wykonanie słynnego "młyńca". Głowica rękojeści w kształcie dziobu orła pozwalała oprzeć oń mały palec podczas gdy kciuk spoczywał na grzbiecie trzonu. Szabla ta bardzo dobrze nadawała się do wykonywania cięć łukowych i przeciąganych.
Karabela jako "broń kostiumowa" szlachty polskiej upowszechniła się w XVIII wieku. Niektóre egzemplarze były bogato zdobione złotem, srebrem i drogimi kamieniami. Posiadanie karabeli tak nierozłącznie utożsamiało się z przynależnością do stanu szlacheckiego, że noszono je powszechnie, częstokroć z sentencjami grawerowanymi na głowni.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.22:59:00
Odpowiedź #4

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Szaszka

To rodzaj niezbyt zakrzywionej, bezjelcowej szabli o rękojeści otwartej z rozdwojoną głowicą, przypominającą z profilu stylizowaną głowę ptaka. Szaszki używano głównie w Rosji. Broń ta powstała na Kaukazie wśród tamtejszych plemion, przyjęta została przez kozaków.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.22:59:44
Odpowiedź #5

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Koncerz

Broń biała wywodząca się w prostej linii od miecza. Pojawiła się w XV wieku jednocześnie na Bliskim Wschodzie, Węgrzech i pograniczu francusko-niemieckim. W zależności od miejsca powstania rozróżnia się trzy typy koncerzy: Turecki, Węgierski i Zachodnioeuropejski. Pierwotnie koncerze z okresu XV-XVI wieku były bardzo zbliżone do mieczy (długość około 130 cm, prosty jelec, rękojeść mieczowa). W okresie XVI-XVII wieku stały się lżejsze i praktycznie przystosowane wyłącznie do kłucia (długość do 160 cm, półotwarta rękojeść i dodatkowo kulista głowica). W okresie XVII-XVIII wieku możemy mówić o najlżejszych typach koncerzy (rękojeść zamknięta typu szablowego). Broń ta używana była przez jazdę do walki z piechotą uzbrojoną w broń drzewcową (stąd jej długość) i tylko do walki z konia (troczony był pod lewym lub prawym kolanem jeźdźca).

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:00:24
Odpowiedź #6

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Rapier

Jest bronią białą o długiej, prostej i obusiecznej klindze, dłuższą od szabli. Jego początki sięgają wczesnego renesansu, kiedy to zrodziła się potrzeba broni noszonej "na co dzień" przez mieszczan. Był najpopularniejszą bronią Europy Zachodniej od XVI do XVII wieku. Broń ta była używana przez niektóre formacje wojska (arkebuzerów, rajtarów, dragonów i muszkieterów).
Wbrew obiegowym opiniom jest on stosunkowo ciężką i powolną bronią (jego waga porównywalna jest do późnych mieczy jednoręcznych) – wymagał od posługującego się nim szermierza sporej sprawności fizycznej. Mimo, iż początkowo na równi służył do cięć i sztychów (pchnięć), w drodze ewolucji jego znaczenie jako broni siecznej zanikło.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:01:02
Odpowiedź #7

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Szpada

Broń biała służąca wyłącznie do kłucia. Powstała w latach 1620–1640 we Włoszech w wyniku przekształcania rapiera i szybko stała się bardzo popularną bronią we Francji i innych krajach Europy. Z czasem utraciła skomplikowany, rapierowy kabłąk rękojeści, a zyskała tarczkę ochronną. Od XVIII wieku traktowana jako broń przyboczna i część ubioru szlachcica (podobnie jak szabla w Polsce), dzięki czemu stała się lżejsza od niewygodnego rapiera. Waga szpady wynosiła około pół kilograma a długość 90 cm.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:01:41
Odpowiedź #8

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Pałasz

Broń biała wywodząca się z krajów Bliskiego Wschodu. Przeznaczona do cięć i do sztychów, z prostą, długą i szeroką jedno lub obosieczną głownią. Pałasze posiadały najczęściej rękojeści w stylu szablowym, niektóre jednak posiadały rękojeści rapierowe. Broń bardzo popularna w XVIII i XIX wieku wśród ciężkiej i średniej jazdy (kirasjerzy oraz dragoni) jak i oficerów piechoty liniowej i lekkiej.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:02:22
Odpowiedź #9

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Kordelas

Broń biała, długi prosty lub zakrzywiony jedno lub dwusieczny nóż. Znany od późnego średniowiecza, bardzo popularny w XVIII wieku w wojskach lądowych (zwłaszcza u saperów i artylerzystów) i w marynarce. Od wieku XIX już tylko jako broń myśliwska z głownią jednosieczną, nieznacznie zakrzywioną i zaostrzoną przy sztychu, przystosowany był też do cięcia. Niekiedy służył w wojsku piechurom jako broń boczna. Broni tej używano raczej do polowania niż do walki.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:06:47
Odpowiedź #10

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Sztylet

Krótka, biała broń sieczna o prostej, cienkiej, ostro zakończonej trójgraniastej głowni i krótkim, prostym jelcu, przeznaczona do kłucia. Sztylet jest rodzajem noża. Rozpowszechnił się w okresie średniowiecza i renesansu, kiedy był wykonywany w całości ze stali.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:11:10
Odpowiedź #11

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Topór Bojowy

Broń drzewcowa piechoty zdolna rozpruć zbroję o zakrzywionym ostrzu i krótkim drzewcu. Znana od starożytności. Początkowo wykonywany z kamienia i rogu, potem brązu a następnie stali. Służyć mógł również do wszelakich prac okołoobozowych. Wykorzystywany był również jako broń okopowa podczas IWŚ.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:12:12
Odpowiedź #12

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Pałka okopowa

Broń obuchowa używana przez żołnierzy ententy i państw centralnych podczas I wojny światowej, w czasie rajdów w okopie jako skuteczny sposób zabijania lub zranienia żołnierzy wroga podczas walki wręcz. Używano jej podczas rajdów razem z innymi broniami, takimi jak noże, bagnety, sztylety czy kastety.

Pałki wykonywano najczęściej z drewna – powszechną praktyką było nabijanie głowicy metalowymi przedmiotami (gwoździe, ćwieki, hacele) w celu maksymalizacji wyrządzonej szkody. Pałki miały na końcu rękojeści sznurek lub skórzany pasek, aby można go było owinąć wokół nadgarstka użytkownika ale nie było to regułą. Zdarzały się także pałki wykonane z metalu.

Żołnierze wytwarzali pałki w okopach w przerwach między bitwami lub na tyłach. Większość pałek wykonywali stolarze służący w danej armii.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:13:47
Odpowiedź #13

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Broń Drzewcowa
Goedendag

Broń służącą do walki wręcz. Składała się z drewnianego trzonu o długości do 150 cm rozszerzającego się ku górze, co nadawało mu kształt maczugi. Okuty na szczycie żelazną obręczą a jego zwieńczenie stanowił masywny metalowy szpikulec najczęściej o przekroju kwadratu. Goedendag najlepiej sprawdzał się w walce defensywnej. Rząd uzbrojonych w goedendagi piechurów stojących za pikinierami mógł decydować o zwycięstwie. Używano także w nowożytności.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
28 Maj, 2022, godz.23:14:42
Odpowiedź #14

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Włócznia

Prostej broni drzewcowej. W zależności od ciężaru, rozmiarów, kształtu i rodzaju ostrego zakończenia (grotu), włócznia mogła służyć do miotania na odległość (broń rzutna) lub do walki wręcz. Stopniowy spadek znaczenia włóczni jako odmiany broni białej rozpoczął się wraz wprowadzeniem i rozwojem broni palnej oraz przezbrajaniem w nią oddziałów pieszych. Niemniej różne rodzaje włóczni utrzymały dość długo swoje znaczenie bojowe (np. lance ułańskie).

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane

« poprzedni następny »
Strony: [1] 2 3 ... 6
 
02 Kwiecień, 2025, godz.07:58:00 Top
Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum
pikarika zadania-domowe rzeczypospolitakarwencka2024 st-fu sawanna