Go Bottom
  • Witaj Gość
RejestracjaRejestracja
« poprzedni następny »
Strony: 1 2 3 [4] 5 6

Autor Wątek: Muzeum Wojska  (Przeczytany 18562 razy)

29 Maj, 2022, godz.00:46:45
Odpowiedź #45

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Pistolet de Cavallerie Mle 1842

Mle 1842 był następcą skałkowego pistoletu Mle 1777, wyposażony w stożkowatą lufę o gładkim przewodzie. Łoże wykonane z drewna orzechowego było zakończone z przodu mosiężnym bączkiem przymocowanym przy pomocy śruby. W bączku znajdował się otwór przez który wkładany był pobojczyk spoczywający w kanale pod lufą. Kolba pistoletu była wzmocniona stalowymi taśmami co wzmacniało konstrukcję pistoletu i umożliwiało użycie go jako broni obuchowej. Głowica chwytu była zakończona masywną nakładką ze strzemieniem do którego mocowany był rzemień zapobiegający zgubieniu broni.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:47:45
Odpowiedź #46

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Rewolwer Lefaucheux M1858

Francuski sześciostrzałowy rewolwer zapłonu trzpieniowego, opatentowany przez Casimira Lefaucheuxa. Pierwszy rewolwer na metalowe naboje scalone kalibru 12 mm, przyjęty na użytek armii. Był używany przez francuską marynarkę, kawalerię oraz wojska obu stron wojny secesyjnej.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:48:34
Odpowiedź #47

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Rewolwer Nagant wz.1895

Belgijski rewolwer kalibru 7,62 mm. Jedyny szerzej znany typ rewolweru gazoszczelnego (tzn. takiego, w którym nie dochodzi do przedmuchów pomiędzy bębenkiem a lufą). Używał nabojów o specjalnej konstrukcji (pocisk był całkowicie schowany w łusce). Mechanizm powodował dosuwanie bębenka do przodu, do wlotu lufy, a krawędź łuski była wsuwana do lufy i w rezultacie następowało uszczelnienie połączenia. Broń była bardzo popularna w wielu krajach, zwłaszcza w Rosji, gdzie była produkowana na licencji i przyjęta jako przepisowa broń boczna podoficerów i oficerów.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:49:40
Odpowiedź #48

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Reichsrevolver M1871

Rewolwer wprowadzony do uzbrojenia armii Cesarstwa Niemieckiego w 1871 roku. Rewolwer jest bronią powtarzalną, ma zamknięty, jednoczęściowy szkielet. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, bez samonapinania. Z lewej strony szkieletu znajdował się nastawny bezpiecznik. Broń jest zasilana z sześcionabojowego bębna. Łuski z bębna były usuwane po wyjęciu bębna ze szkieletu. Szkielet był demontowany po wyciągnięciu jego osi (przed przypadkowym wysunięciem osi chroni zatrzask. Rewolwer nie posiadał rozładownika, do usuwania łusek służyła oś bębna lub inny improwizowany wybijak. Rewolwer ma lufa gwintowaną z trzema prawoskrętnymi bruzdami. Broń ma stałe przyrządy celownicze (muszka i szczerbinka).

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:51:02
Odpowiedź #49

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Pistolet Mauser C96

Pistolet opracowany w zakładach Mausera, pierwszy udany typ pistoletu samopowtarzalnego. Pistolet był produkowany w Niemczech w latach 1896–1939, a także w innych krajach (Chiny, Hiszpania), często bez licencji od producenta. Łącznie wyprodukowano ponad milion pistoletów tego typu. Pistolet Mauser C96 działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, strzelał z zamka zamkniętego. Zasilany był z niewymiennego magazynka, umieszczonego przed spustem, ładowanego od góry za pomocą łódki, po odciągnięciu zamka. W podstawowej wersji magazynek był dwurzędowy i mieścił 10 nabojów kalibru 7,63 mm. Lufa, wykonana z jednego kawałka stali, połączona była w tylnej części z komorą zamkową, wewnątrz której poruszał się zamek. Pod zamkiem był umieszczony wahliwy blok ryglujący, z dwoma zaczepami na górnej powierzchni, które wchodziły w wycięcia zamka. Zamek i miał na końcu uchwyty po obu stronach do odciągania.
Po zwolnieniu spustu, napięty kurek zbijał iglicę, powodując strzał. Po strzale lufa z zamkiem cofała się o 2,4 mm, po czym odryglowany zamek cofał się dalej, wysuwając się do tyłu z komory zamkowej i napinając przy tym kurek. Następnie zamek powracał, wybierając nabój z magazynka i wprowadzając go do komory nabojowej. Na końcu cyklu lufa z zamkiem przesuwała się do przodu i następowało zaryglowanie zamka. Po wystrzeleniu wszystkich nabojów, zamek pozostawał w tylnym położeniu.
Wczesne pistolety miały bezpiecznik unieruchamiający kurek w postaci dźwigni, która należało przesunąć w dół w celu zabezpieczenia. Od około 1912 wprowadzono nowy typ bezpiecznika, którego dźwignię należało przesunąć do góry w celu zabezpieczenia broni.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:51:50
Odpowiedź #50

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Pistolet Mannlicher M1901

Austro-węgierski pistolet samopowtarzalny skonstruowany przez Ferdinanda Mannlichera na początku XX wieku. Nie został przyjęty na uzbrojenie armii. Mannlicher M1901 był bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odrzut zamka półswobodnego. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, bez samonapinania. M1901 był zasilany ze stałego magazynka pudełkowego o pojemności 8 naboi. Magazynek znajdował się w chwycie pistoletowym i był ładowany przy pomocy łódek. Lufa gwintowana, posiadała cztery bruzdy prawoskrętne. Przyrządy celownicze mechaniczne, stałe (muszka i szczerbinka).

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:52:28
Odpowiedź #51

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Pistolet Browning M1903

Udoskonalona wersja pistoletu Browning M1900. Nowy pistolet pod względem konstrukcyjnym był podobny do M1900. Podstawową różnicą było przeniesienie sprężyny powrotnej pod lufę. Była to udana konstrukcja. Pistolet został przyjęty do uzbrojenia armii i policji między innymi w Belgii, Holandii, Rosji, Turcji i Peru. Browning M1903 był bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odrzut zamka swobodnego. Mechanizm spustowy bezkurkowy. Bezpiecznik nastawny. Skrzydełko bezpiecznika po lewej stronie zamka. Dodatkowo M1903 posiadał automatyczny bezpiecznik chwytowy. M1903 był zasilany z wymiennego, jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 7 naboi, umieszczonego w chwycie. Przycisk zwalniania magazynka znajdował się u dołu chwytu. Lufa gwintowana. Przyrządy celownicze mechaniczne, stałe (muszka i szczerbinka).

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:53:07
Odpowiedź #52

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Pistolet P08 Parabellum

Pistolet samopowtarzalny konstrukcji niemieckiej. Potocznie nazywany też Luger od nazwiska konstruktora Georga Lugera. Pistolet wz. 1908 jest bronią samopowtarzalną działającą na zasadzie wykorzystania krótkiego odrzutu lufy. Mechanizm ryglowy typu kolankowo-dźwigniowego. Mechanizm uderzeniowy bijnikowy (igliczny) z oddzielną sprężyną uderzeniową w zamku. Zamek kolankowy, odryglowujący się przez złamanie do góry dźwigni zamkowej jest zapożyczeniem z karabinu maszynowego Maxima. Mechanizm spustowy z przerywaczem umożliwia strzelanie tylko ogniem pojedynczym. Bezpiecznik zapobiegający przypadkowym wystrzałom uniemożliwia jednocześnie cofnięcie zamka po zabezpieczeniu pistoletu. Wyrzutnik sprężynujący znajduje się w kadłubie.

Pistolet zasilany jest z wymiennego magazynka pudełkowego, jednorzędowego o pojemności 8 nabojów, który umieszczony jest w chwycie pistoletu. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu. Pistolet wyposażony jest w stały celownik szczerbinkowy. Ma przycisk do zwalniania magazynka po lewej stronie chwytu, ułatwia to znacznie jego wymianę, zwłaszcza gdy trzeba to zrobić szybko.

Pistolet Lugera, choć długi przy stosunkowo krótkiej lufie, ma bardzo korzystny kąt między lufą, a chwytem powodujący bardzo dogodne ułożenie dłoni, a co za tym idzie celniejsze strzelanie. Ponadto, spust pistoletu przy jego niewielkim kabłąku – co jest poważną wadą uniemożliwiającą strzelanie np. w rękawicach, ma bardzo istotną zaletę umożliwiającą oddanie strzału przy uszkodzeniu sprężyny powrotnej spustu, tj. ma on kształt 2/3 obrączki, co umożliwia oddziaływanie palcem nie tylko w tył (ściąganie spustu), ale i w kierunku lufy, a następnie jego ponowne ściągnięcie i oddanie kolejnego strzału. Pistolet może być rozkładany bez konieczności stosowania przyborów.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:53:58
Odpowiedź #53

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Pistolet Steyr-Hahn

Austro-węgierski pistolet samopowtarzalny kalibru 9 mm, znany też jako Steyr M1911. Jest to broń samopowtarzalna. Zasada działania oparta została o krótki odrzut lufy. Zamek ryglowany przez obrót lufy. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, mechanizm spustowy bez samonapinania. Pistolet zasilany jest ze stałego, jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 8 naboi, umieszczonego w chwycie. Ładowanie magazynka przy pomocy łódki. Lufa gwintowana, posiadała cztery bruzdy prawoskrętne. Przyrządy celownicze ma mechaniczne, stałe (muszka i szczerbinka).

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.00:58:00
Odpowiedź #54

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
HISTORIA WOJSKOWOŚCI

Siły zbrojne (inaczej: wojsko, armia) to siły i środki wydzielane przez państwo do zabezpieczenia jego interesów i prowadzenia walki zbrojnej, obrony, ujęte w całość organizacyjną, składającą się z różnych rodzajów wojsk i służb.
Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.01:02:04
Odpowiedź #55

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
PIECHOTA (organizacja, wyposażenie i uzbrojenie)
Piechotą określa się wojsko walczące pieszo. Dawniej przemieszczało się pieszo, dzisiaj wykorzystuje inne środki transportu. Piechota jest znana i wykorzystywana od starożytności do czasów współczesnych jako jeden z podstawowych składników armii. Piechota zawsze walczyła w najbliższej odległości wroga.

Piechota w czasach Starożytnych
W starożytności piechota stanowiła główny typ wojsk u ludów osiadłych, u ludów koczowniczych była to jazda. Z reguły jazda była formacją elitarną, gdyż wyposażenie i utrzymanie konia było bardzo kosztowne. Taktyka przyjmowana przez starożytne cywilizacje takie jak Egipcjanie czy Asyryjczycy, zakładała wykorzystanie słabo zorganizowanych mas biedniejszej i gorzej uzbrojonej (najczęściej we włócznie) piechoty ciężkozbrojnej jako punkt wyjścia dla uderzenia arystokratycznej jazdy i wozów bojowych (rydwanów). Formacjami pomocniczymi były oddziały lekkozbrojne uzbrojone w broń miotającą, działające przed zasadniczym starciem.
W armiach azjatyckich (chińskich i hinduskich) piechota również była najliczniejszym elementem armii, jednak za podstawowe uzbrojenie służył jej łuk. W Indiach konnica została wprowadzona dopiero w V w. p.n.e.

W starożytnej Grecji, ze względu na warunki niesprzyjające hodowli koni, ciężkozbrojni hoplici walczący w zwartej falandze byli podstawą armii wszystkich polis. W IV w. p.n.e. pojawiła się piechota półciężka, tzw. peltaści, która szybko zyskała na znaczeniu.

Reformy wojskowe Filipa II, króla Macedonii, w pierwszej połowie IV w. p.n.e. dały początek nowej formacji piechoty: falandze macedońskiej. Walczący w niej pedzetajrowie i hypaspiści, uzbrojeni w długie sarissy przez ponad 100 lat byli niepokonani.

Formacją piechoty, która położyła kres stosowaniu falangi, stała się narzędziem podboju całego basenu Morza Śródziemnego i panowała niepodzielnie na polach bitew przez ponad 500 lat był rzymski legion. W skład legionu wchodzili legioniści, z początku dzieleni na kilka typów (Velites, Hastati, Principes, Triarii), później jednakowi pod względem uzbrojenia. W skład legionu wchodził również kontyngent jazdy, jednak pełnił on z reguły funkcje osłonowe dla zmasowanego natarcia piechoty. Legion zniknął całkowicie w V wieku, a rola piechoty stopniowo zaczęła malała na rzecz jazdy.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.01:02:50
Odpowiedź #56

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Piechota w czasach średniowiecza
Średniowiecze było czasem dominacji jazdy na polu bitwy. Piechota przez długi czas stanowiła jedynie formację pomocniczą, słabo uzbrojoną i zorganizowaną.

Już we wczesnym średniowieczu jazda była formacją dominującą w prawie wszystkich armiach barbarzyńskich. Wyjątek stanowiła armia Franków, którzy używali piechoty uzbrojonej w topory, oszczepy i miecze, atakującej najczęściej bezładnymi masami. Co ciekawe, wyposażenie takie było niezwykle kosztowne (w dawnym przeliczeniu równowartość ok. 10 dojnych krów).

Armie opierające się na pospolitym ruszeniu feudalnym nie były w stanie stworzyć poziom organizacji i dyscypliny na podobieństwo armii starożytnych. Jedynym państwem, które w dobie średniowiecza było zdolne utrzymywać dobrze zorganizowane armie, było Cesarstwo Bizantyjskie. Bizantyjczycy posługiwali się zarówno piechotą ciężkozbrojną (scutati), jak i lekkozbrojną (której większość stanowili łucznicy). Jednak nawet w armii bizantyjskiej piechota była formacją pomocniczą wobec jazdy.
Dopiero w XIII, XIV i XV wieku, wyszkolona i odpowiednio uzbrojona piechota zadała jeździe klęskę pod Stirling Bridge, Courtrai, Bannockburn, Crecy, Poitiers i Azincourt. Pierwszymi oznakami zbliżającego się renesansu piechoty było wprowadzenie w Europie kuszy (pierwsze potwierdzone użycie w bitwie pod Hastings w roku 1066) oraz wynalazek halabardy.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.01:03:58
Odpowiedź #57

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Piechota w czasach nowożytnych
Od wieku XIII systematycznie wzrastało znaczenie piechoty. Wprowadzenie prochu w Europie było momentem przełomowym w całej historii wojskowości. W wieku XVI piechota uzbrojona w broń palną i piki mogła z powodzeniem powstrzymać szarżę wrogiej kawalerii. Coraz szersze stosowanie muszkietu spowodowało, że piechota, nazywana w epoce nowożytnej infanteria, uległa podziałowi na pikinierów i strzelców (muszkieterów).


W XVI wieku piechurzy formowali się na polu walki w zwarte czworoboki. W celu zapewnienia ciągłości ognia stosowali tzw. kontrmarsz, który polegał na kolejnym oddawaniu salwy przez poszczególne szeregi żołnierzy. Ci, którzy oddali strzał wycofywali się na tył kolumny w celu ponownego załadowania broni. Pikinierzy natomiast osłaniali strzelców przed atakiem jazdy wroga. Wynalezienie bagnetu spowodowało od drugiej połowy XVII wieku spadek przydatności pikinierów, halabardników oraz innych jednostek przeznaczonych do walki wręcz. W razie zaistnienia konieczności takiej walki, każdy piechur mógł ją podjąć używając muszkietu lub karabinu z bagnetem. Dodatkowo stopniowy rozwój broni palnej zmniejszył skuteczność szarży kawaleryjskiej, którą mogła powstrzymać dobrze wykonana salwa piechoty. Wszystko to spowodowało, że liczba pikinierów w oddziale wydatnie zmniejszyła się na początku XVIII wieku, by pod koniec tego stulecia praktycznie zniknąć z pól bitew. Formację piechurów uzbrojonych w broń białą (piki, kosy), pojawiały się jeszcze sporadycznie w XIX wieku, głównie w czasie powstań i rewolucji, były to jednak wyjątki od reguły i praktycznie można powiedzieć, że XVIII i XIX stulecie to epoka zdominowana przez broń palną. Przykładowe rodzaje piechoty z XIX wieku to fizylierzy, grenadierzy, strzelcy.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.01:04:58
Odpowiedź #58

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
Piechota początku XX wieku
Poczynając od I wojny światowej piechota walczyła głównie z okopów, a jej dotychczas barwne mundury zastąpione zostały przez jednobarwne, błękitnoszare, ciemnozielone, oliwkowe lub brunatne, maskujące uniformy. Zaś rozwój broni maszynowej, w szczególności pistoletów maszynowych spowodował, że piechota stała się główną formacją wojskową.

Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane
29 Maj, 2022, godz.01:07:04
Odpowiedź #59

Friedrich von Baden

  • Jego Wielkoksiążęca Mość
  • Wiadomości: 1507
    • Zobacz profil
Odp: Muzeum Wojska
KAWALERIA (organizacja i rodzaje jazdy)
Terminem tym określa się wojsko walczące lub poruszające się na koniach. Ze względu na rodzaj uzbrojenia ochronnego rozróżnia się jazdę lekką i jazdę ciężką.

Początki Kawalerii
W czasach starożytnych kawaleria odgrywała dużą rolę u ludów koczowniczych (m.in. Scytowie, Sarmaci, Hunowie, a później Awarowie) zamieszkujących rozległe terytoria wschodniej Europy i środkowej Azji. W cywilizacjach bliskowschodnich odgrywała na ogół rolę drugorzędną, jako formacja kosztowna i nieprzydatna przy oblężeniach i obronie miejsc umocnionych. Większą rolę odgrywała w armii asyryjskiej i perskiej. Choć była nieliczna, traktowano ją jako formację elitarną, służyli w niej ludzie o wyższym statusie materialnym i społecznym. Oprócz formacji kawaleryjskich na Bliskim Wschodzie rozpowszechnione były też rydwany, wozy bojowe ciągnięte przez woły lub konie, które szczególnie dużą rolę odgrywały w armii hetyckiej i asyryjskiej. Starożytny Izrael w apogeum swojej potęgi za rządów króla Salomona miał według Drugiej Księgi Kronik czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy jezdnych.


W starożytnej Grecji w kawalerii służyli tzw. hippeis, druga, co do zamożności grupa społeczna, którą było stać na konia. Była to formacja bardzo nieliczna, w ateńskiej polis liczyła przeciętnie zaledwie tysiąc wojowników. Brak kawalerii zemścił się na Grekach podczas bitwy pod Cheroneą, kiedy to grecka falanga okazała się bezradna wobec szarży macedońskiej konnicy. Aleksander Wielki rozbudował ciężkozbrojną kawalerię, zwaną hetajrami, która udowodniła swoją skuteczność w wojnie z Persją.

W armii rzymskiej główną rolę odgrywała ciężka piechota, jednak lekka konnica wchodziła w skład każdego legionu w sile 300 jeźdźców. Jej rola polegała na oskrzydlaniu wroga. W armii Kartagińskiej dowodzonej przez Hannibala występowała kawaleria ciężka i lekka. W armii bizantyjskiej istniała także jazda ciężka (katafrakci) i lekka wykorzystywana do zwiadów.
Friedrich I. Großherzog von Baden,
Herzog von Zähringen, Herzog in Schwaben, Fürst zu Fürstenberg, Fürst zu Leiningen, Fürst zu Bonndorf,
Markgraf von Baden-Durlach und Hochberg, Pfalzgraf bei Rhein, Landgraf im Breisgau, zu Sausenberg und in der Ortenau usw.
Zapisane

« poprzedni następny »
Strony: 1 2 3 [4] 5 6
 
03 Kwiecień, 2025, godz.08:08:14 Top
Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum
zadania-domowe virtual-life forumfotograficzne st-fu pikarika