Ślub Friedricha von Badena i Karoline von Hessen

[Friedrich von Baden]

Ślub Friedricha von Badena i Karoline von Hessen oraz intronizacja Jej Książęcej Mości

O godzinie 14 dzwony kościelne ogłosiły rozpoczęcie uroczystości zaślubin Książęcej pary oraz intronizacji Jej Książęcej Mości

Katedra Najświętszej Marii Panny zapełniona była cała po brzegi. W pięknie udekorowanych ławach zasiedli znamienici goście, pośród których zauważyć można było większość książąt i arystokratów Cesarstwa Niemieckiego, na czele z Jego Cesarską Mością Augustem von Hohenzollernem, Jego Królewską Mością Karlem von Wettinem, Jej Królewską Mością Sophie von Württemberg i inni książęta, arystokracja, urzędnicy oraz znamienici obywatele Cesarstwa Niemieckiego.
Przez sporą ilość zaproszonych, wiele osób nie zmieściło się w kościele, dlatego spory tłum ludzi ustawiony był przed Katedrą na placu.

Z rezydencji Wielkiego Księcia we Fryburgu ruszyła uroczysta monarsza procesja. JWkM Friedrich von Baden, jechał wraz z przyszłą małżonką w pięknej złotej karecie. Powóz zatrzymał się przed czerwonym dywanem. Władca Badenii zszedł i w otoczeniu straży, gwardii przybocznej, ruszył dostojnym krokiem ku świątyni.
Kiedy stał już na wyznaczonym miejscu, zaczęła się ceremonia. Starszy już Arcybiskup Lothar von Kübel uroczystym krokiem w otoczeniu asysty złożonej z biskupa pomocniczego, oraz proboszcza parafii katedralnej, prezbiterów i diakonów, a także liturgicznej służby ołtarza podszedł do ołtarza, skłonił się i go ucałował, po czym podszedł do Księcia i wymienił z nim braterskie powitanie. Biskup pomocniczy dokonuje aspersji święconą wodą.

Do Katedry Najświętszej Marii Panny w rytm "Marszu Wagnera" wkracza dostojnym, majestatycznym krokiem panna młoda, ubrana w piękną i drogą białą suknię ślubną, z pięknym dostojnym welonem, godnym królowych i cesarzowych.
Przed ołtarzem oczekuje Jej już pan młody oraz Arcybiskup von Kübel. Wszystkie oczy zwrócone są w kierunku maszerującej panny młodej.
Kiedy ta wreszcie doszła do stopni oficjalnie powitała się z przyszłym mężem i głównym celebransem.

Arcybiskup zaczyna: W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Zebraliśmy się dziś tutaj, aby związać węzłem małżeńskim obecnych tutaj Wielkiego Księcia Badenii Fryderyka Badeńskiego oraz Księżniczkę Hesji Karolinę Heską. Jeżeli jest ktoś, kto wiedziałby o przeszkodach w zawarciu małżeństwa przez tych tutaj, niech odezwie się teraz lub zamilknie na wieki.
Wobec tradycyjnej chwili ciszy oznaczającej brak protestu, Arcybiskup kontynuuje:
Fryderyku Badeński czy bierzesz tą tutaj Karolinę Heską za żonę?
Biorę. - odpowiedział.
A Ty, Karolino Heska, czy bierzesz tego tutaj Fryderyka Badeńskiego za męża?
Biorę. - odpowiedziała.
Przewodniczący ceremonii kontynuuje: Więc powtarzajcie za mną słowa przysięgi. Najpierw Pan Młody: "Ja Fryderyk Badeński biorę sobie Ciebie Karolino Fryderyko Heska za żonę i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz to, że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy święci."
Pan Młody powtarza.
Arcybiskup: A teraz Panna Młoda: "Ja Karolina Fryderyka Heska biorę sobie Ciebie Fryderyku Badeński za męża i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz to, że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy święci."
Panna Młoda powtarza.
Arcybiskup Lothar: Na mocy danej mi kościół i Boga ogłaszam Was mężem i żoną.

Państwo Młodzi wymieniają pocałunek. Arcybiskup Lothar von Kübel wraz z obecnymi na uroczystości kapłanami odprawiwszy uroczystą Mszę Świętą, przyjęli zapewnienie od Jej Książęcej Mości o woli przyjęcia korony, po czym namaścił jej głowę świętymi olejami. Następnie nałożył na jej ramiona płaszcz królewski. Potem wręczył jej berło i jabłko. Następnie otworzył Ewangeliarz i przytoczył fragment Ewangelii Świętego Jana. Po jego odczytaniu Karolina klęknęła, a arcybiskup nałożył jej koronę na skronie, uczynił znak krzyża i ogłosił wszystkim zgromadzonym, iż koronacja się dopełniła, a Badenia ma od teraz swoją Księżną, w osobie małżonki Wielkiego Księcia Fryderyka I., Karolinę Fryderykę von Hessen.
Wielki Książę powstał, i pomógł swej małżonce zasiąść na tronie a wszyscy zgromadzenia wiwatowali i klaskali w dłonie. Chór zaintonował "Te Deum".
Gdy chór skończył utwór, do tronu podszedł szef rządu i wręczył Księżnej bukiet kwiatów. W Katedrze rozległy się okrzyki radości:

Wiwat Wielki Książę, Wiwat Księżna Badenii, Wiwat Wielkie Księstwo Badenii !!!

Monarsza para powstała z tronu i zaczęła przyjmować osobiste gratulacje od innych monarchów, po czym w procesji wszyscy wyszli z Katedry. Tłumy zebranych wiwatowali, krzyczeli, machali flagami na widok królów i książąt. Uformowała się kolumna karet i władcy po zajęciu swych miejsc, ruszyli do Pałacu Wielkiego Księcia.