-
Residenzschloss Urach
Zamek Urach
(https://mein.toubiz.de/api/v1/media/e1037c2b-36e1-4b46-b228-fcb965b40759/preview?format=image/jpeg&width=900)
Pałac w Bad Urach został wybudowany jako rezydencja królewska, następnie został obrany siedzibą Książąt Urach. Pałac znajduje się w samym sercu zabytkowego centrum Bad Urach. Pałac jest otoczony wielkimi połaciami ogrodów. W jego pobliżu znajduje się staw.
Pałac po 1442 roku stał się tymczasową główną siedzibą władców Wirtembergii. Po zjednoczeniu hrabstwa Wirtembergia w 1482 r. Urach straciła na znaczeniu jako siedziba rządu. Zamek służył później jedynie jako pałacyk myśliwski, schronienie dla rodziny książęcej, tymczasowe kwatery lub na uroczystości. Mimo to około 1600 roku otrzymał przynajmniej częściowo nowy wystrój wnętrz w bogatych późnorenesansowych formach.
-
Piękny zamek. Uwielbiam mur pruski
-
Oczywiście zapraszam do zamku w Bad Urach. WCM zawsze jest w nim mile widziany.
-
To musimy się umówić Wasza Królewska Mość
-
W takim razie jutro będziemy Waszej Cesarskiej Mości wypatrywać.
-
Do pięknego zamku w Bad Urach przybył Cesarz August z nieliczna świtą.
(https://kwiaciarnia95.pl/userdata/public/gfx/529eb1c9ef65c78cd65a723a9bd90fc5.jpg)
Przywitał się z Królową Wirtembergii i wręczył jej bukiet czerwonych róż.
-
Jej Królewska Mość lekko dygnęła przed Cesarzem a następnie odpowiedziała:
Bardzo dziękuję Waszej Cesarskiej Mości za ten przepiękny bukiet przepięknych kwiatów. Również mam prezent dla Was Panie.
Królowa skinęła dłonią i niedługo potem Królewski Stajenny przyprowadził białego konia.
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9f/LaMirage_body07.jpg)
Jest i prezent! - powiedziała Królowa
To najlepszy ogier arabski ze stajni w Stuttgardzie. Mam nadzieję, że prezent podoba się Waszej Cesarskiej Mości.
-
Cesarz z zachwytem oglądał pięknego konia.
(https://img.redro.pl/naklejki/zloty-diadem-z-diamentami-400-61659147.jpg)
Rewanżując się za prezent ofiarował skromny diadem.
Następnie dokonano prezentacji osób w świtach obu monarchów.
Po wszystkich ceremoniach przewidzianych w protokole dworskim, atmosfera rozluźniła się.
-
Królowa oglądając prezent odrzekła:
Piękny diadem, z pewnością będę go nosić.
Po przywitaniu Królowa wraz z zacnym gościem udali się do sali by zjeść wystawny obiad, podczas którego rozmawiali o pałacu, który tak spodobał się JCM.
Zawsze Wasza Cesarska Mość jest mile widziana na mym zamku - powiedziała królowa
Może zaprowadzę na pokoje byś mógł po podróży odpocząć. Jednak później zapraszam do wielkiej sali, gdyż odbędzie się przyjęcie na cześć Waszej Cesarskiej Mości. - dodała po chwili.
-
Wasza Królewska Mość
Czy byłoby to dużym nietaktem i pomieszaniem szyków Waszej Wysokości, gdybyśmy zwiedzili zamek i przespacerowała się po parku. ? - zapytał Cesarz
-
Królowa spojrzawszy na Cesarza odrzekła:
Ależ nie, czasu jeszcze dużo do wieczora. Więc zapraszam do zwiedzania.
Podczas zwiedzania Królowa wraz z Cesarzem przemierzyli długi korytarz na którego końcu znajdowały się drzwi sali balowej.
(https://media.pixcove.com/P/1/8/Neuschwanstein-Landscapes-Nature-Singer'S-Hall-Cas-1135.jpg)
Przeszli przez przeciwległe drzwi za którymi znajdowała się mała sala.
(https://d25jl7n04nddev.cloudfront.net/blog/images/2646-17d0f45abe9a0852b9d988f090204eb9.png?1591971303)
Właśnie zmierzamy do najpiękniejszej komnaty w zamku, niedaleko której jest wyjście do parku - Objaśniła idąc szybkim kroki królowa.
(https://www.podrozepoeuropie.pl/system/gallery/images/images/000/009/281/large/schachen_tuerkischer-saal.jpg?1534430662)
Jesteśmy - powiedziała zatrzymując się przed otwieranymi przez służbę drzwiami.
To była ostatnia komnata którą chciałam pokazać dziś Waszej Cesarskiej Mości -
powiedziała królowa podekscytowana następnym zajęciem
Królowa wraz z Cesarzem wolnym krokiem przeszła do parku. Jego Cesarska Mość złapał Królową pod rękę i zaczęli spacerować rozmawiając.
Dawno nie odwiedzałam Cesarskiego Dworu - Powiedział Królowa
Może Wasza Cesarska Mość opowie co słychać na Berlińskim Dworze? -wtrąciła jeszcze
-
- Wasza Królewska Mość jest zawsze mile widziana w Berlinie. Nie dziwię się , że woli Wasza Wysokość przebywać w tak pięknym pałacu. Jestem pod dużym wrażeniem sal pałacowych.
Serdecznie zapraszam do Berlina.
W czasie rozmowy Monarchowie spacerowali po parku.
Na koniec przechadzki Cesarz nie wytrzymał i stwierdził
- piękny park nic dodać nic ująć
-
Królowa wraz z Cesarzem razem powrócili do Zamku. Królowa zaprowadziła Cesarza na jego pokoje przypominając o wieczornym przyjęciu, po czym udała się do swojej komnaty.
-
Przyjęcie na cześć JCM Augusta von
Hohenzollerna
(https://media.istockphoto.com/illustrations/the-court-ball-at-the-german-emperor-in-berlin-illustration-from-1884-illustration-id1138452500)
Wieczorem rozpoczęło się długo wyczekiwane przyjęcie mające na celu uczczenie przybycia JCM do Królestwa Wirtembergii. Na przyjęcie prócz honorowego gościa przybyli również arystokraci i wojskowi.
Przez złocone wrota do sali przybyła Jej Królewska Mość w towarzystwie Cesarza. Wszyscy zgromadzeni z uśmiechem kłaniali się przed przybyłymi. Wkrótce Jej Królewska Mość przemówiła do zebranych.
Wasza Cesarska Mość,
Dostojni Goście,
Szlachetne Panie i Panowie
Dzisiejszego wieczoru jestem wielce szczęśliwa, gdyż mam zaszczyt was tu gościć. Równie bardzo cieszy mnie przybycie naszego miłościwe panującego Cesarza. Przyjęcie czas rozpocząć, zapraszam wszystkich do tańców i ucztowania. Niech nasza radość przewodzi nam w dzisiejszym przyjęciu.
(https://www.emojiall.com/images/120/facebook/1f377.png)
A więc wznoszę toast za Prusy, Wirtembergię, za JCM, za przyjaźń łączącą nasze państwa i za nas wszystkich tu zebranych. Nasze zdrowie!
-
- za zdrowie Jej Królewską Mość.
(http://2.bp.blogspot.com/-GgBNHLrcRfY/VLk3qv8xUJI/AAAAAAAAFJM/0Zr8PU_wOSg/s1600/A-19th-century-painting-of-the-Ballroom-in-the-Winter-Palace-St.-Petersburg-Russia.-Tsar-Alexander-II-can-be-seen-sitting-in-the-background1.jpg)
Zakrzyknął Cesarz i po wypiciu toasu poprosił Królowa do tańca.
Po paru chwilach inne pary dołączyły do tańca.
-
Przyjęcie trwało do późnych godzin. Goście spędzili ten czas na tańcach, ucztowaniu i rozmowach. Przyjęcie zostało uwieńczone pokazem fajerwerków, które wykorzystywane podczas ważnych uroczystości, zawsze wzbudzają podziw wśród zebranych.
(https://st.depositphotos.com/1833051/1467/i/950/depositphotos_14678981-stock-photo-golden-fireworks.jpg)
Po udanym pokazie przyjęcie zostało zakończone. Królowa wraz z Cesarzem żegnała przybyłych gości. Gdy ostatnia para gości opuściła salę królowa zaczęła mówić:
Myślę, że to było udane przyjęcie... miejmy nadzieję, że nie ostatnie.
Co Wasza Cesarska Mość sądzi, by jutro zorganizować małe polowanie w przylegającym do zamku lesie? -wtrąciła jeszcze
-
Z największą przyjemnością
-
(https://mcdn.wallpapersafari.com/medium/25/34/6gzyvi.jpg)
Powoli słońce zaczęło wschodzić nad Zamkiem Urach, był to znak, że niedługo rozpocznie się zapowiedziane polowanie. Nie miało być to zwykłe polowanie, ale potężne łowy bowiem lasy Wirtembergii słynęły z widzianych w nich wielkiej zwierzyny takiej jak jelenie i dziki, oprócz nich można znaleźć w nich sarny i zające, a nawet niedźwiedzie.
Z samego też ranka sama Królowa krzątała się po zamku. Chciała osobiście chciała dopilnować by podczas polowania nie było żadnych uchybień. Przechadzając się zaszła do komnaty, w której przechowywane były bronie myśliwskie wcześniejszych panów zamku - przodków Jej Królewskiej Mości.
Przygotujecie dwa sztucery dla Nas i Jego Cesarskiej Mości - powiedziała do stojącego z tyłu służącego.
Poślijcie również po Cesarza - dodała po chwili
Chwilę później Królowa przeszła do sali oczekując tam na Jego Cesarską Mość.
-
https://st.museum-digital.de/singleimage?imagenr=136450
Cesarz w stroju myśliwego stawił się na zbiórce. Przywitał się z Królową i innymi uczestnikami i zasiadł do wskazanej bryczki.
-
Po wjeździe do lasu szanowni zebrani chwycili za swe bronie, przeszli kawałek i wsiedli na oczekujące na miejscu rumaki.
Zaczynamy polowanie! - Wykrzyknęła Królowa
Pamiętajmy, że spotykamy się w tym samym miejscu za trzy godziny! Wtedy podliczymy nasze zdobycze - dodała jeszcze Królowa
Polowanie się rozpoczęło goście rozdzielili się i rozpoczęli rywalizację.
-
Jej Królewska Mość od razu wyruszyła w głąb lasu. Jej uwagę od razu przykuły dwa zające, które wyskoczyły na leśną dróżkę.
Haha! Na dzisiejszej uczcie będzie zając! - powiedziała dumna z siebie królowa oddając celny strzał
Ciekawi mnie czy Jego Cesarska Mość już coś upolował! - powiedziała zaciekawiona królowa
-
Na początku Cesarzowi słabo szły łowy, upolował parę królików.
(https://bialczynski.pl/wp-content/uploads/2010/10/00-b-nn-yakushima_forest_day1_lg.jpg)
Zaczął posuwać się w głąb boru
-
Po upłynięciu czasu przeznaczonego na polowanie wszyscy zebrani zgromadzili się wraz ze swoimi zdobyczami. Wśród zdobyczy było 45 królików, 7 dzików i 2 jelenie.
Udane polowanie - powiedziała królowa
Goście wrócili na zamek, wraz z Cesarzem i Królową uczestniczyli w małej uczcie. Późnym popołudniem zakończono uroczystości.
-
(http://kolo-lowieckie-zubr.com.pl/zwyczaje/pokot_foto.jpg)
-
Podczas pożegnania Cesarz August serdecznie zaprosił Królową Sophie do Berlina.
Obiecał, że postara się, żeby Królowa dobrze bawiła się w stolicy Cesarstwa.
(http://serwer1373841.home.pl/kamienie/foto_artykuly/c7.jpg)
Następnie wsiadł do bryczki I w asyście szwadronu czarnych huzarów gwardii pojechał do Berlina.
-
Niedługo po opuszczeniu przez JCM Zamku Urach Jej Królewska Mość również wyjechała z zamku w drogę powrotną do Stuttgartu.
-
Polowanie na cześć Królewskiej Pary Wirtembergii
Na przybyłych gości czekały już przygotowane konie. W polowaniu udział miał wziąć Cesarz, Król Saksonii, Wielki Książę Badenii i Książę Aleksander. Oprócz wyżej wymienionych w polowaniu brali udział też inni książęta. Do dyspozycji biorących udział w polowaniu był przewodnik. Wkrótce mężczyźni wskakiwali na osiodłane konie.
(https://i.imgur.com/Mj7FBDv_d.webp?maxwidth=640&shape=thumb&fidelity=medium)
Uczestnicy oczekiwali na wystrzał z broni sygnalizujący rozpoczęcie. Wkrótce gdy padł strzał konie poderwały się z miejsca i wszyscy zginęli pośród drzew.
Królowa wraz z Wielką Księżną Karoliną i narzeczoną Króla Saksonii obserwowały wszystko oczekując zakończenia w pawilonie ogrodowym.
(https://i.imgur.com/AMTYYlO_d.webp?maxwidth=640&shape=thumb&fidelity=medium)
Podczas oczekiwań rozmawiały o sytuacji w Cesarstwie. Potem (jak to kobiety) zaczęły plotkować. Wszystkie trzy były ciekawe czy i kiedy przyjdzie im poznać przyszłą cesarzową. W trakcie raczyły się herbatą przywiezioną z Tanganiki specjalnie dla Królowej oraz przeróżnymi słodyczami.
Królowo, mam nadzieję, że przy następnej okazji spotkamy się już jako matki. - mówiła Wielka Księżna.
Oby Bóg pozwolił. - Powiedziała Królowa.
Hrabianko, a kiedy Ciebie dane nam będzie na ślubnym kobiercu zobaczyć? - Zapytała Królowa
Miejmy nadzieję, że jeszcze tego roku - Odpowiedziała hrabianka Ida.
Daj Bóg! - Powiedziała Królowa i Wielka Księżna jednogłośnie
Droga Pani, gdzie zamierzasz spędzić wraz z mężem miesiąc miodowy? - Zapytała Hrabianka
Myślę, że spędzimy trochę czasu w Ludwigsburgu, później do Petersburga się wybieramy, do mego kuzyna Aleksandra Aleksandrowicza! - Odpowiedziała podekscytowana Królowa.
Słyszałam, że Petersburg jest piękny o tej porze roku. - Powiedziała Wielka Księżna Karolina.
Godziny mijały na rozmowie. Kobiety nie zauważyły nawet, gdy ich małżonkowie powracali z lasu ze zdobyczami.
-
(https://media.discordapp.net/attachments/941769676868956170/982396370994462780/unknown.png?width=600&height=400)
Kiedy tylko padł strzał z broni sygnalizujący rozpoczęcie polowania, Jego Wielkoksiążęca Mość Fryderyk Badeński ruszył na swym koniu wraz z Mistrzem łowczym Badenii między drzewa. Jechali tak pewien czas, aż wreszcie zatrzymali się na mini polance pośród lasu. Łowczy sięgnął po róg i zadął w niego, aby wypłoszyć zwierzynę. Ruszyli dalej... Za jakiś czas wyjechali z lasu na drugi jego koniec i ujrzeli na polanie dwie sarny. Sięgnęli po swoje muszkiety i wypalili. Oddali dwa piękne i celne strzały. Książę zszedł z wierzchowca aby obejrzeć łup, zaś łowczy zwołał asystentów. Ci zabrali sarny na wozy i ruszyli do miejsca zbiórki. Wielki Książę zaś ruszył dalej leśnym szlakiem. Po ujechaniu jakiegoś kawałka drogi, zauważył pośród drzew sylwetkę pięknego dorosłego jelenia mającego przepiękne poroże. Władca sięgnął po swoją broń, wycelował i wypalił. Majestatyczne zwierzę padło. Monarcha był bardzo zadowolony z takiego przebiegu polowania i wrócił bardzo uradowany. Na miejscu zbiórki czekali już inni młodzi arystokraci, oczekujący na innych władców. Książę zsiadł ze swego konia i napił się łyka chłodnej wody, po czym usiadł na krześle aby również poczekać na innych.
(https://www.guideir.com.pl/wp-content/uploads/2020/08/flay-2895047_640.jpg)
-
Słysząc rżenie koni Królowa wraz z Wielką Księżną i Hrabianką Idą ruszyły w stronę miejsca, z którego rozpoczęło się polowanie. Na miejscu zobaczyły kilku arystokratów, którzy przybyli z polowania. Idąc ujrzały Wielkiego Księcia Friedricha, który triumfalnie wjechał na koniu.
Upolowana przez Wielkiego Księcia zwierzyna wywarła olbrzymie wrażenie na kobietach wrażenie. Niedługo później z lasu wyjechał Książę Aleksander. Udało mu się upolować dwa duże dziki.
Wieczorem szykuję wspaniała uczta. - Powiedziała Królowa.
To prawda moja droga! - Odpowiedział Książę Aleksander.
Miejmy nadzieję, że Cesarz i Król wyjadą pojawią się niedługo. - Dodała Jeszcze Królowa.
-
Rankiem, po zjedzonym śniadaniu goście zaczęli powracać do swoich państw.
-
Jednym z ostatnich l, który wyjeżdżał był Cesarz. Serdecznie pożegnał się Nowozencami, życzył udanego miodowego miesiąca i zaprosił po powrocie do Berlina
-
Do Zamku władców Wirtembergii w Bad Urach zajechała książęca kareta z Jego Wielkoksiążęca Mością Fryderykiem Badeńskim oraz jego małżonką Karoliną Heską.
(https://media.discordapp.net/attachments/941769676868956170/1009416971617570866/unknown.png)
-
Przed pałacem na przyjazd gości czekał pokaźny komitet powitalny. Królowa bardzo cieszyła się z przybycia Wielkoksiążęcej pary.
Gdy Ci już wysiedli przyszła pora na powitanie. Po przyjaznym powitaniu monarchowie przeszli do zamku.
-
- Bardzo nam miło, że możemy być goszczeni przez tak bliskich nam monarchów. Badenię i Wirtembergię łączą niezwykłe więzy sąsiedztwa oraz przyjaźni. Jestem pewnie, że będzie tak zawsze. Ze swojej strony pragnę zapewnić, że bardzo chętnie będę robił wszystko aby taki stan utrzymać. - powiedział na początek Fryderyk, aby nieco zagaić rozmowę oraz rozluźnić atmosferę.
- Jestem bardzo szczęśliwa mogąc ponownie się z wami spotkać. - powiedziała Karolina do Sophie.
- A ja to bym się czegoś napił i coś przegryzł. - powiedział nieco żartobliwie i bezpośrednio Fryderyk. - Podobno w piwniczkach w Zamku w Bad Urach najprzedniejsze wina wirtemberskich upraw się znajdują. - dodał na koniec.
-
- Nam również jest bardzo miło, że możemy spędzić z wami czas. Mam wielką nadzieję, że nie jest to nasze ostatnie spotkanie. Oby nasze państwa zawsze były sobie bliskie. - Odpowiedziała nieco oficjalnym tonem.
- Bardzo dziękujemy, zawsze jesteście mile widziani na naszych włościach! - Powiedział uśmiechnięty książę Aleksander
- Widzę, że przed Waszą Wielkoksiążęcą Mością nic się nie ukryje. Co prawda nie często tu bywamy przez sprawy państwowe, ale wino zawsze się znajdzie. - Dodał Książę Aleksander
- Wielka szkoda, że nie zabraliście ze sobą dzieci. Bardzo się za nimi stęskniłam. - Powiedziała Sophie do Karoliny
-
- To jeszcze bardzo małe szkarby. Zapewne źle zniosłyby podróż, mawet tak niewielką jak z Badenii do Wirtembergii. - powiedziała miłym spokojnym tonem Księżna Karolina.
Książę Aleksander oraz Królowa Sophie zaprowadzili swych gości do salonu, gdzie każdy zajął swoje miejsce. Po chwili przyszedł lokaj, na ucho otrzymał wytyczne i ruszył do piwniczka po najlepsze wino jakie tylko tam było. Zaraz też służba przyniosła dzbanek z wodą, oraz kilka ciast i ciasteczek, a raczej kawę, herbatę. Wielki Książę Fryderyk na sam widok pyszności jakie przyniesiono, praktycznie nie potrafił powstrzymać ślinki. Dlatego też zaraz nałożył sobie kawałek sernika na zimno na swój talerzyk. Kosztując go zagaił rozmowę z Ksieciem Aleksandrem i spytał go o coś. Tymczasem Panie po nałożeniu sobie swoich porcji ulubionych ciast oddaky się chwilowo własnej rozmowie.
- Droga Sophie, jak dobrze pamiętam ostanim razem kiedyśmy się spotkały w Bad Urach, rozmawiałyśmy m.in o kwestii potomstwa. Jak to u was wygląda ? - zapytała zaciekawiona Wielka Księżna Badenii.
-
Zaskoczona pytaniem Królowa nie do końca wiedziała jak odpowiedzieć. Po Chwili niezręcznej ciszy padła odpowiedź.
- Bardzo chciałabym, aby po naszym pałacu biegały już dzieci. Niestety nie zawsze się udaje. Nie mniej jednak cieszę się z waszego szczęścia.
- Obyście szybko się doczekali maluchów. - Powiedziała Wielka Księżna.
Minęło trochę czasu. Monarchowie rozmawiali nagle ich rozmowy przerwał lokaj, który wykonawszy swe zadanie zakomunikował.
- Obiad podano
Po czym skłonił się i wyszedł.
Zatem chodźmy! - powiedział pełen entuzjazmu Książę Aleksander.
- Bardzo Ci się śpieszy Aleksandrze do tego wina - Zaśmiała się Sophie
Królowa wstała i delikatnym gestem zaprosiła gości do sali jadalnej. Chwilę później wszyscy znaleźli się przy stole. Uczta przebiegała dość ciekawie. Nie mogło obyć się bez dyskusji o polityce przy lampce wina.
- Pozwólcie, że udam się na spoczynek. Ta podróż trochę mnie zmęczyła. - Powiedziała Wielka Księżna.
- Może pójdę z Tobą? - powiedziała Sophie do Karoliny.
- Dziękuję, ale już pójdę. - odpowiedziała Karolina.
Królowa zleciła, by jedna z służących zaprowadziła Wielką Księżną do jej Komnat.
- Ja również chwilowo udam się do komnat. - Powiedziała królowa.